Jump to content
Forum Windows-az.com

Ölümlə bağlı 5 ən qorxunc ənənə


Noname_445

Recommended Posts

Bəzi millətlərin mədəniyyətlərində ölmüş insanların bədənlərinin basdırılma üsulları kifayət qədər sevincsiz bir proses olması ilə yanaşı həm də əlavə olaraq qorxunc bir xüsusiyyətlər daşıyır

1. Sati

PHFSO_7586.jpg

 

Özünü yandırma ( və ya Sati) – bu mərasim nə vaxtsa Hindistanda ən geniş yayılmış mərasimlərdən biri idi. Təsəlli tapmayan dul qadın (könüllü!) yanmaq üçün hazırlanmış dəfn yatağına öz ölmüş ərinin bədəninin yanında ona sarılaraq, onunla birlikdə diri-diri yanırdı.

 

Sati mərasimi Hindistanda bir neçə yüzil müddətində yaşadı, 1829-cu ildə ölkəni işğal etmiş britaniyalılar bundan sonra onu qanundan kənar elan etdilər. Düzdür, bu o qədər də çox kömək etmədi – çünki özünü yandırmalar bu günə kimi hələ də davam edir. Hərçənd baxmayaraq ki bu qanunu ən azı, iki dəfə 1956-da və 1981-ci ildə iki dəfə qadağan ediblər.

Həyya elə vaxtlar olurdu ki dul qadınlar tez-tez fikrini dəyişirdilər, belə ki onlara od çatan kimi və gün istisindən qaçmağa çalışırdılar. Ancaq bu ölkədə belə davranış ən qorxunc namussuzluq kimi sayılırdı, buna ölən insanın əzizlərləri və mərasim izləyiciləri qadını oda ataraq öz müqəddəs borclarını yerinə yetirirdilər. Bunun üçün xüsusi olaraq tədarük edilmiş bambuk çubuqlardan istifadə olunurdu. Ancaq nə vaxt ki, çubuqlarla problemi həll etmək mümkün olmurdu, onda qadınları bağlayırdılar.

IPOTL_7586.jpg

 

18-ci əsrdə hətta belə bir hadisə oldu- Dul qadın alovdan qaçdı və sahilində bu mərasim keçirilən çaya atıldı. Onu əlini və ayağını sədaqətli olmaq üçün qabaqcadan sındırıb geri atdılar.

Nədənsə qadın ərinin başına gələnlərdən ötrü günahkar hesab edilirdi. Və təəccüblü deyil ki, kimlərsə bu "günahı" qorxunc bir obrazla bağışlatmağı istyirdilər

2. Buddistlər özləri-özlərini mumiyalayırdılar

RACGK_7586.jpg

 

Özü-özünü mumiyalma 1800-cü illərin sonundan Yaponiyada məşq tətbiq edilirdi. Amma 20-ci əsrin başlanğıcında yaponlar qanun qoydular, hansı ki, özünü mumiyalamaq ciddi qadağan edildi. Səbəbi isə:

 

Üzünü mumiyaya çevrmə prosesi kifayət qədər uzun müddətli vaxt tuturdu– təxminən iki min gün( yəni təxminən 5,5 il).

İlk növbədə bədəni yağdan qurtarmaq lazım idi. Bunun üçün mumiyalanmağa qərar vermiş buddist yalnız fındıqlardan və toxumlardan istifadə edərək xüsusi pəhrizə otururdu, buna da min gün vaxt lazım idi.

Növbəti mərhələ – mümkün qədər bədəni sudan azdan etmək. Amma bir halda ki, orqanizmin ümumiyyətlə çox hissəsi mayedən ibarətdir, bu mərhələ ciddi diskomfort yaradırdı. Bu dövrdə rahib bir az qabıq və şam ağacının kökünü çeynəməyə özünə rəva görürdü. Daha bir min gün də belə keçirdi

RUVWM_7586.jpg

 

onra xüsusi, lak ağacının şirəsindən hazırlanmış çox zəhərli çay içilirdi (Pilot şirkəti unikal mürəkkəblərin istehsalı üçün bu şirədən istifadə edirdi).

Əgər çay ishala və qusmaya səbəb olurdusa deməli, hər şey plan üzrə gedirdi. Bədəndən mayenin bir hissəsi belə çıxırdı, amma ki, ən əhəmiyyətlisi o idi ki, lak ağacının şirəsi insanın içinə hoparaq "onları sementləyir" və gələcək mümiyanın bədnində hər bir sürfə və qurdaların yaranmasından müdafiə edirdi.

Son mərhələ – hələ də canlı olan, amma mumiya daş divarlarları ilə əhatə olunmuş kiçik yerdə yerləşdirilkməklə lotos pozasında əyləşir, hansı ki onu ora bağlayırlar. Bu qədər. Artıq ona ölümünü gözləmək qalır.

 

3. Tibet rahiblərinin göy dəfnləri

OOLBO_7586.jpg

Əvvəl həmçinin buddistlər də bu üsullardan istifadə edirdilər. Bu Delavere-də (ABŞ ştatı) bir vaxtlar tətbiq edilmiş xüsusi forma idi. Amma bu mərasimin Tibetdən qalmış bir ənənə idi.

Buddistlər hesab edirlər ki, ölümdən sonra bədən – yalnız boş damardır. Onlar hesab edirdilər ki, cəsəd xeyirsiz olaraq torpaqda çürüməkdənsə onu quşlara yedizdirmək daha yaxşıdır. Bu mərasimin adı "Djator" adlanırdıa, tərcüməsi isə "Quşların sədəqəsi" deməkdir. Ağ parçaya bükülmüş səcədləri belə mərasimlərdə xüsusi olaraq uzaq yerə gətirirlər, adətən ən çox dağlara, yüksəklərə gətirirdilər. Bədəni ayarırlar, xırda tikələrə parçalayırlar və üç gün qrifonlara və leşlə qidalanan başqa quşlara qoyurdular.

Sonra rahiblər qayıdırlar, sümükləri yığırlar, onları un kimi üyüdürlər, unu su ilə qatışdırırlar və kökələr edirlər, hansı ki, bunu da başqa xırda quşlar üçün yem edirdilər.

Tibet "Ölülər Kitab"na əsasən bu ənənə 12-ci əsrdən mövcuddur. Qeyd etmək lazımdır ki, bu ənənə ən çox daşlı yerlədə yaşayan insanlar tərəfindən istifadə olunurdu, çünki torpaq qatı az olduğundan daşlı yerləri qazmaq çox çətin idi.

 

4. Avstraliya yerli əhaliləri xüsusi yüksəlişlərdə ölülərin bədənlərini nümayiş etdirirdilər

ZVGRI_7586.jpg

 

Avstraliya yerli əhalilərinin inamları nadir müxtəlifliklə fərqlənirdi. Həmçinin onlarda ölünü müxtəlif üsullarlayox etmək çoxluq təşkil edirdi, məsələn: bizlər kimi torpağa basdırma, kremasiya, mumiyalanma və hətta kannibalizm.

 

Ən yayılmış mərasimlərdən biri iki hissədən ibarət idi. Əvvəlcə cəsədi yüksəklərə yığırdılar və yarpaqlarla və budaqlarla örtürdülər. Belə vəziyyətdə bədən tamailə çürümürdü. Bir neçə ay qalırdı

Sonra sümükləri çıxarırdılar və qırmızı oxrayla rəngləyirdilər. Bundan sonra onları ya mağaraya və ya tirdə qazılmış boşluğa yerləşdirirdilər.

Bu vaxt ölünün əmlakı məhv edilirdi, hansı ki bir vaxtlar hətta onun adını heç kəsə tələffüz etməyə belə iczə verilmirdi

Mərasimin iki mərhələsi yerli əhalilərin inamıyla bağlıydı, hansı ki, onlar hesab edirdilər ki, insanın ruhu iki hissədən ibarətdir. Və onlardan biri – onu qaytara və sağ insanları təqib etməyə başlaya bilər. Necə ki biz qorxulu filmlərindən bilirik ki, kabuslarla ünsiyyət heç nə yaxşı bir şey vəd etmir. Ona görə də həmin ölmüş insanların evlərini, əmlaklarını dağıdırdılar ki o qayıdanda görsünki ona burda yer yoxdu, heç kim onun qayıtmağını istəmir. Bu zaman guya ki ölü də həmişəlik gedirdi.

 

5. Kosmik dəfnlər

QGQVZ_7586.jpg

 

Kosmosda dəfnlər – bu tamailə yeni bir mərasimdir. Amma bu heç də o biri mərasimlərdən daha az qorxunc deyil. Hal-hazırda bu günkü gündə özünə kosmosda dəfn sifariş etmək olar və xidmətin dəyəri məsafədən aslı olaraq dəyişiir. Əgər sizi yer yaxılığında orbitə yaxın məsafədə yer qane edirsə onda bunun dəyəri 695 dollardır. Amma Djemi gəmisində sizin cəsdinizi uzaq kosmosa atacaq məsafə üçün məbləğ isə– 60 min dollardır

İlk kosmik dəfnləri təyyarədən atılmaqla 1997-ci ildə oldu, hansı ki, bunu "Peqas" və 22 urna dəyişilmiş qanadlı raketi nəql etdi.

 

Kosmosda birinci basdırılmışların arasında "Kosmik müharibələr" ulduzu Ceyms Duxen və amerika yazıçısı Timoti Lirin olmuşdur

Link to comment
Share on other sites

Proqramlar telegramda

Sohbete katıl

Şimdi mesajını gönderebilir ve daha sonra kayıt olabilirsin. Bir hesabın varsa, hesabınla göndermek için şimdi oturum aç.

Misafir
Bu konuya yanıt ver...

×   Zengin metin olarak yapıştırıldı.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • loading...
×
×
  • Create New...